Brussel
BRUSSEL
(J. Verminnen)
Mijn Brussel, ‘k zit in je binnenzak
Een warme jas, je binnenstad
Die mij omarmt
En verwarmt zoals vroeger
Toen ik verdwaald en lusteloos
Jouw geborgenheid verkoos
Al zijn mijn dromen
Nu wat droever
REFREIN
Hier kende ik mijn eerste lief
Mijn eerste droom, eerste verdriet
Hier kerfde ik haar naam nog in jouw bomen
Hier had ik vrienden, liep ik school
En raakte ook nog op de dool
Hier voel ik me zo vaak verloren
Mijn Brussel al ben je erg ziek
Een mollepijp, een braakland
In ruïne ken ik jou niet
Ach je bent vreemd veranderd
Al ben je als een lelijk huis
Toch voel ik me hier veilig thuis
Als nergens anders
Mijn Brussel ik verlies me weer
En loop je straatjes op en neer
ze zijn jouw duizend armen
Hoe vaak liep ik hier toen
Niks om handen, niks te doen
Gewoon mijn tijd wat te verdromen
