De avond
DE AVOND
(J. Verminnen)
De piano die zo vals stond
en mijn broer zocht het akkoord
dat hij miste van een liedje
op de radio gehoord
en mijn zussen maakten ruzie
om een bloesje of een rok
en in het heetst van de discussie
riep mijn vader woedend stop!
Grote broer zat op zijn kamer
als een dichter in een kooi
voor de wereld onbereikbaar
Oh wat was die avond mooi
Op een steile hoge zolder
zat ik eenzaam op de trap
bang voor bliksem, bang voor donder
ineengedoken als een kat
Mama heeft me toen gevonden
nam me troostend bij de arm
Haar schort droogde al mijn tranen
en ik werd vanbinnen warm
Ze vertelde uit een boek met prentjes
achteloos in een hoek gegooid
Ik deed of ik 't verhaal niet kende
Oh wat was die avond mooi
'n Winteravond die zich uitstrekt
't is al donker op dit uur
Koud voor wie er nog op uittrekt
Schuif wat dichter bij het vuur
Ik stel mij opnieuw de vragen
waarop nooit een antwoord komt
dat geen lied ooit kon vertalen, Mama
waarop ik geen rijmwoord vond
Buiten kan ik bomen horen
'k Ben een dichter in een kooi
voor de wereld onbereikbaar
Oh wat is vanavond mooi ……
